Routes / I – a road to the forest

 

a

Starting by hands and counting /

all the way to the liver /

all edgy corners been baptized by the sun/

all corny edges named by anti-seed/

this solitary status /

unique, in its substance

as a virgin mother of light /

stays still and passive/

incompletely divided/

b

this dark shade /

as the intangible tread /

with hypoxic screams and fumes and shawls/

thrives all along my spine/

but I quit/

the death of orgasms, after all,

is it not their pure realization ?

c

from lively nipple up to suspension

-where my lucid soul

re-diffracts-

I’m getting focused/

but my mirror is such a poor case:

there is n’t anything there

to reflect

d

by punctuation up to the time ribbon/

ports, any given second-dream

shrilles/

to inter-shape/

but that’s in vain/

I did not peek any side at all /

neither when we arrived the cedar trees

nor even the baobabs /

photo:  Paul Caponigro (b. 1932), ‘Avebury, Wiltshire, England’ 1967

εντοιχισμός

 

α
από τα χέρια που μετρώ
ως το συκώτι,
ονομάζονται με ήλιο οι γωνιές
κι οι ακμές μ’ αντίκαρπο•
αυτή η μονήρης υπόσταση
μοναδική
-ως μάνα του φωτός-
διαιρείται ατελώς

β
από το μελανό σκιάδι μου
ως το άυλο πέλμα
με κραυγές υπόξινες κι ατμούς και σάλια
παραστέκομαι•
μα ο θάνατος των οργασμών,
είναι – δια βίου –
παρελθών

γ
από τη ζωντανή θηλή
ως το εναιώρημα
-όπου η ψυχή διαυγής-
αναδιαθλώμαι•
αλλά το κάτοπτρο μου
είναι ένα μέσο
εν διάμεσο

δ
από τη στίξη της αρχής
ως την πριονο κορδέλα
λιμάνι μου ήταν τα δευτερότοκα όνειρα•
φωτιά αρπάζουν
– εκ της τριβής –
καθώς πασχίζουν•
να εξαφανιστούν,
προτού δια μορφωθούν

Μάταια όλα,
εγώ δεν πήρα θέση
ούτε στους κέδρους όταν φτάσαμε,
ούτε στα μπάομπαμπ•
η γη μ’ αγκάλιαζε
σχεδόν σα μάνα•
προτού εντοιχιστώ._

photo: Jo Ractliffe (South African, born 1961)
Thorn tree, Platfontein
2012
Inkjet print, 2015
Height: 14 3/16 in. (36 cm) Width: 17 11/16 in. (45 cm)
On loan from the artist, courtesy Stevenson, Cape Town and Johannesburg
© Jo Ractliffe. Courtesy of Stevenson, Cape Town and Johannesburg