η κλοπή/κοιμητήριο

Κάθε απόγευμα,
που διάβαινα τα ευφρόσυνά σας αρχαία ψυγεία,
για να σας απαντήσω/
με τους περαματάρηδες του Συνοικισμού,
-μπόλιες εσείς της άνοιξης και των κορμιών-
τα βάτα δεν ανθούσαν/
ένα κλωνάρι φασκομηλιάς μέσα στον ήλιο,
ορθό από του χρόνου τον πάγο,
μόνο/
Θυμήθηκα,
που ο ανθοπώλης πάντοτε
μαστόρευε,
ενώ ζητούσα ξανά εκείνες τις μαργαρίτες/
μια γραμμή μυρμηγκιών στο τσιμέντο που
κοκκίνιζε/
κι ένα γκουπ στα μάρμαρα,
από το φρέσκο φτυάρι/
κι όμως το μονοπάτι σούρωνε δίχως τη βροχή
κι εγώ ένιωθα σαν τον κλέφτη,
που άρπαζα τη λήθη σας,
καθόσο με έναν ψίθυρο – ιαχή,
με ξεκουφαίνατε/
όμως όσο κι αν αφουγκραζόμουν
δεν σας ξεχώριζα τα λόγια
παρεκτός,
μια θλίψη ακούσια που με καταβρόχθιζε/
μια θλίψη ακούσια
για τον κλέφτη,
μα και την ίδια την κλοπή/

artwork : John Wolseley-
Natural history of a sphagnum bog, Lake Ina, Tasmania (details)
-2013
Watercolour, pencil, pen and ink, and sphagnum on 8 sheets (a-h)
155.6 x 407.6 cm (overall)
Collection of Sir Roderick Carnegie AC and Family
© John Wolseley

Αναρτήθηκε από το WordPress για το Android

Advertisements