ΠΩΣ Ο W. H. AUDEN ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΥ:
Ο μόνος ξύπνιος, το σπίτι ήσυχο, οι δρόμοι σκοτεινοί, το κρύο να πιέζει τα σκεπάσματα, απρόθυμος να ενοχλήσει τους οικοδεσπότες του κι έτσι, αρχικώς, η εμβρυακή του συστροφή, η αναζήτησή του για μια ζεστή κοιλότητα εντός του στρώματος…
Έπειτα η κρύφιή του εξόρμηση πάνω απ’ πάτωμα για μια καρέκλα να σκαρφαλώσει και η ασταθής του έκταση προς τις κουρτίνες, τις οποίες τις στρώνει πάνω από τα υπόλοιπα σκεπάσματα στο κρεβάτι του…Η ικανοποίησή του υπό το νέο βάρος που τον πιέζει προς τα κάτω, κατόπιν ο γαλήνιος ύπνος του…
Σε κάποια άλλη περίσταση αυτός ο άυπνος επισκέπτης, κρυώνοντας και πάλι και μη βρίσκοντας κουρτίνα στο δωμάτιό του, ξεμυτίζει και σηκώνει το χαλί τού χολ για τον ίδιο σκοπό, καμπυλώνοντας και ισιώνοντάς το στον υποφωτισμένο διάδρομο…Το βάρος του χαλιού που γίνεται ένα βαρύ χέρι πάνω του κι η σκόνη, που πνίγει τα ρουθούνια του, είναι ένα τίποτα μπροστά στο πως εκείνο το χαλί καταπνίγει την αβολεψιά του…
How W. H. Auden Spends the Night in a Friend’s House: – The Collected Stories of Lydia Davis – μετάφραση Κ. Χ. Λουκόπουλος
photo: Henri Cartier-Bresson (French, 1908-2004)
Boston, United States, 1947
USA. Massachusetts. Boston. 1947.
From Images à la Sauvette (Verve, 1952), p. 59-60
© Henri Cartier-Bresson / Magnum Photos
ΈΛΕΥΣΙΣ - ένα ταπεινό ενδιαίτημα αθανασίας 